Ιδιαίτερα ενδιαφέρον το επόμενο βήμα της κουζίνας του «Οοzora» που, στον καινούργιο του χώρο στην οδό Δηληγιάννη, κρατάει πανασιατική παλέτα.
Είναι λίγος καιρός που το «Oozora» μετακόμισε μόνιμα στο χώρο του πρώην «Cash» και νομίζω ότι του πήγε πολύ η αλλαγή. Δεν θα πιάσω στην παρούσα φάση το νέο look, παρότι η GJP Design & Construction έχει ντύσει πολύ καλαίσθητα τη σάλα με μπαμπού, χαρτί, μετάξι και μάρμαρο. Θα σταθώ στην εξέλιξη της γευστικής πρότασης του Γιώργου Βενιέρη που, αφότου ο δικός του ταϊλανδέζος «Mr. Pug» συμπλήρωσε το δεύτερο καλοκαίρι του στη Μύκονο, επέστρεψε στο ρεστοράν των Πλατή, Μωραϊτη και Μωράκη στην Κηφισιά με σκοπό, αντλώντας ερεθίσματα από τα ταξίδια του στην Ασία, να διευρύνει το πεδίο δράσης της κουζίνας. Παίζοντας με ένα μεγάλο γευστικό τερουάρ που ασκεί πλέον για τα καλά τη γοητεία του στη Δύση, το νέο στιλ έχει χαρακτηριστικά… γευστικού πουαντιγισμού. Κίνα, Ταϊλάνδη, Βιετνάμ και Ιαπωνία βάζουν εκ περιτροπής την πινελιά τους, με τον σεφ να μεταφέρει, να φιλτράρει και να προσεγγίζει με δικό του τρόπο διαφορετικές προσλαμβάνουσες, που από το φαγητό του δρόμου φτάνουν μέχρι τα πολύστροφα μιξαρίσματα του fusion.

Το μενού έχει αρκούντως ευρυγώνιο «φακό», που χωράει από λαβράκι usuzukuri με σος ponzu και τρούφας, dim sum με ιβηρικό χοιρινό και μια απίθανη σαλάτα με πάπια κονφί και pomelo (ένα ασιατικό φρούτο που μοιάζει με γκρέιπφρουτ), μέχρι bao ατμού σε διάφορες εκδοχές, αλλά και καλοεκτελεσμένα, κινέζικά beef noodles, με τρυφερά κομματάκια rib eye, φύτρες σκόρδου, τσίλι, και τζίντζερ, ένα απλό, πικάντικο χωρίς να υπερβάλλει, πράσινο κάρι κι ένα κλασικό pad thai που βρίσκονται κοντά στην λαϊκή κουλτούρα και που ακόμη κι αν χάνουν πόντους λεπτότητας, έχουν ως αντιστάθμισμα την ζεστή αύρα ενός φαγητού που θα περιέγραφε κανείς ως «ασιατικό comfort food».

Με τις εναλλαγές της, κι είναι πολλές, θα έλεγα σε πρώτη φάση ότι η προσέγγιση του «Oozora the House» έχει από τα πιο ενδιαφέροντα user friendly ασιατικά πατήματα που έχει παρουσιάσει από Έλληνας σεφ στην πόλη. Σε γενικές γραμμές, καταγράφει και ξαναγράφει μαγειρικά, λαμβάνοντας υπόψη και τα αντανακλαστικά του κοινού απέναντι σε μια άλλης κουλτούρας κουζίνα – κι αυτή δεν είναι ούτε αυτονόητη ούτε εύκολη ισορροπία. Μια που η νέα χρονιά θα φέρει κι ένα πιο περιπετειώδες menu degustation, φαντάζομαι ο κύριος Βενιέρης μας επιφυλάσσει ακόμη πιο ενδιαφέρουσα συνέχεια. Στα συν και τα κοκτέιλ με την υπογραφή του Σπύρου Κερκύρα.