Το καινούργιο απόσταγμα του Τσιλιλή, εισάγει καινά δαιμόνια και δημιουργεί μια καινούργια κατηγορία τσίπουρου.

Αυτό το τσίπουρο είναι όντως πολύ νεωτεριστικό. Το βλέπεις απ το χρώμα του που θυμίζει τεκίλα Reposado έτσι όπως το βλέπεις να χρυσίζει μέσα στο ποτήρι. Και όντως παρόμοια είναι η διαδικασία της παρασκευής του αφού μετά την απόσταξη του από πρώτη ύλη της αμπελουργικής ζώνης Μετεώρων στην αποσταγματοποιία Τσιλιλή, το τσίπουρο μπαίνει σ ένα χαρμάνι παλαιότερων και νεότερων βαρελιών από γαλλική δρυ για να ωριμάσει για 1-2 χρόνια. Μυρίζοντας το «Αγιονέρι» σου ΄ρχονται στο μυαλό ανθισμένα δέντρα εσπεριδοειδών και ολοζώντανες μυρωδιές ευκαλύπτου πάνω σ ένα ωραίο μελένιο, βανιλέ και λίγο καπνιστό φόντο. Οι γουλιές του είναι βελούδινες και μελένιες στην αρχή, για να κεντηθούν έπειτα από μια ωραία σπιρτόζα πικράδα φλούδας εσπεριδοειδών μαζί με βότανα, γλυκά μπαχαρικά, πιπέρι και ξερά βερύκοκα.

Τι είναι λοιπόν ακριβώς αυτό το τσίπουρο; Το τοποθετούμε σίγουρα πέρα από το κλασσικό απόσταγμα χωρίς παλαίωση που εκφράζει την ιδιαιτερότητα των σταφυλιών του. Δεν έχει όμως από την άλλη μεριά εκείνο το πολυσύνθετο ύφος που δίνει η μακρόχρονη παλαίωση ενός digestif όπως το εξαιρετικό «Dark Cave». Το «Αγιονέρι» έχει μια σοφιστικέ ελαφράδα που του επιτρέπει να σταθεί άνετα σ ένα τραπέζι στρωμένο με μεζέδες( του πάνε πολύ τα καπνιστά αλλαντικά και ψαρικά, καθώς και τα πικάντικα) δίνοντας μια αλλοιώτικη αίσθηση, σκέτο ή αραιωμένο με νερό ή και πάγο. Το προφίλ του όμως το κάνει πολύ καλή πρώτη ύλη για δημιουργικά κοκτέιλ. Μόλις κυκλοφόρησε, κέρδισε ασημένιο μετάλλιο στον 3ο Διεθνή Διαγωνισμό Αποσταγμάτων Θεσσαλονίκης, και πιστεύω ότι έχει μέλλον.